عمل پیکر تراشی با هدف رسیدن بدن به فرم دل‌خواه انجام می‌شود. عمل پیکرتراشی یا همان هیکل‌تراشی، بر تمامی قسمت‌های بدن انجام نمی‌‎شود اما می‌توان گفت اکثر نقاط را شامل می‌‎شود. پیکرتراشی شامل دو نوع تهاجمی، یعنی تخلیه چربی همراه  با انجام عمل جراحی، و کم تهاجم یعنی بدون نیاز به عمل جراحی است. پیکر تراشی به هر دو روش، انواع مختلفی دارد که در هر نوع از آن از یک روش برای تخلیه چربی استفاده می‌شود.

انواع پیکرتراشی

همان‌طور که گفته شد به‌طور کلی پیکرتراشی به دو قسمت تقسیم می‌‎شود. پیکر‌تراشی به شیوه تهاجمی و غیر تهاجمی یا همان کم تهاجم. هر یک از این روش‌ها نیز به چند شیوه تقسیم می‌شوند.

پیکر تراشی بدون جراحی

پیکرتراشی بدون جراحی یک روش مناسب برای کسانی است که خواهان ازبین رفتن چربی بدن خود هستند اما در عین حال، حاضر به انجام عمل‌‎های جراحی نیستند. در این روش از دستگاه‌های مخصوص و دارای اشعه استفاده می‌شود. این دستگاه‌ها با قرار گرفتن بر روی چربی‌های بدن و ورود اشعه به قسمت مورد نظر باعث ازبین رفتن بافت چربی‌ها و در نتیجه رهایی از چربی می‌شود. روش‌های غیر جراحی در مقایسه با روش‌‎ها جراحی دارای عوارض کم‌تر و بهبود سریع‌تر و زمان کم‌‏‎تر هستند.

روش‌های کم تهاجمی و بدون جراحی

لیپوماتیک

در این روش سوراخی کوچک در ناحیه مورد نظر مثلا شکم، ایجاد شده و با ورود یک میله چربی‌های قسمت مورد نظر خارج می‌شود.

لیپوست

 در روش هیکل تراشی لیپوست با استفاده از روش T-A-L و ویبریشن چربی‌‎ها از قسمت مورد نظر جدا شده و خارج می‌شود.

لیپوساکشن

 در روش لیپوساکشن، برشی کمی در قسمت مورد نظر ایجاد شده و چربی‌ها به کمک یک لوله که به یک دستگاه دارای مکش متصل است، خارج می‌شوند.

لیپولیز

 جراحی توسط این روش به این صورت انجام می‌شود که ابتدا یک برش کوچک بر قسمت مورد نظر وارد شده و از آن طریق مایعی وارد بدن می‌شود و پس از آن چربی‌ها از طریق کبد از بدن خارج می‌‎شوند. در این روش افتادگی و شل شدگی پوست نیز از بین می‌رود.

بادی چت

 این روش، روشی با تهاجم بسیار کم است که در آن از فشار آب استفاده می‌شود و آب با حرکت و فشار زیاد به سمت چربی‌ها سبب از بین رفتن آن‌ها می‌شود.

پیکر‌تراشی به شیوه جراحی و تهاجمی

جراحی پلاستیک شکم و ابدومینوپلاستی

ابدومینوپلاستی روشی است که صرفا برای کوچک کردن شکم از آن استفاده می‌شود. در این روش با ایجاد 2 برش، چربی و پوست اضافه شکم برداشته شده و دو قسمت به یکدیگر متصل می‌شوند.

جراحی پلاستیک بازو

جراحی پلاستیک ران

عوارض پیکر‌تراشی

پیکر تراشی یا هیکل‌تراشی مانند هر عمل دیگری دارای معایب و مزایا است. از جمله مزایای آن علاوه بر زیبایی و داشتن اندام زیبا، رسیدن به سلامتی برای پیشگیری از بیماری‌های ناشی از چاقی و از بین رفتن چربی‌ها است. عوارض موجود در این عمل که بیشترین عوارض نیز در شیوه‌های تهاجمی و پیکرتراشی توسط عمل جراحی است شامل مواردی چون: عفونت، کبودی، تورم، ایجاد لخته خون، عدم تقارن در دو قسمت، بی‌حسی، خونریزی و … است. روش جراحی‌های پیکر‌تراشی به علت داشتن همین عوارض به تمامی افراد توصیه نشده و خود افراد نیز اغلب تمایل به پیکر‌تراشی به روش‌های غیرتهاجمی دارند.

عوارض پیکرتراشی بدون جراحی

همان‌طور که گفته شد روش پیکرتراشی کم‌تهاجمی و بدون جراحی، روش بهتر و کم عارضه‌تر و هم‌چنین روش جدیدتری نسبت به روش‌های جراحی و تهاجمی است. اما این روش پر طرفدار نیز عوارضی دارد و هر روش و شیوه‌ی انجام آن عوارضی مخصوص به خود دارد، مثلا: یکی از عوارضی که در بهترین روش پیکرتراشی یعنی روش بادی‌جت وجود دارد خون‌ریزی است. گاهی در این روش به علت فشار شدید آب بر قسمت چربی‌ها، خون‌ریزی اتفاق می‌افتد. از دیگر عوارض پیکرتراشی بدون جراحی اسهال و آسیب به بافت‌های داخلی و عصب‌ها است.

مراقبت‌های بعد از جراحی پیکر‌تراشی

جراحی‌های پیکر تراشی مانند: سایر عمل‌ها نیازمند به مراقبت‌های فراوان دارد. این مراقبت‌ها هم در کاهش عوارض پس از جراحی و هم در رسیدن به یک نتیجه مطلوب تاثیر به‌سزایی دارد. مراقبت‌ها شامل استفاده مداوم از گن، استفاده مرتب و به موقع از داروها، ماساژ برای کاهش تورم، استراحت کافی، ورزش سبک و مناسب، عدم مصرف الکل و دخانیات، استفاده از مواد غذایی پر خاصیت و دارای ویتامین، مصرف کافی آب و مایعات، کمک گرفتن از افراد برای انجام کارها، داشتن خواب کافی، عدم ورود فشار به بدن و قرار ندادن کامل بدن در آب تا حداقل 4 هفته از دسته مراقبت‌های بعد از انجام پیکر‌تراشی است.