مهم‌ترین وظیفه سیستم ایمنی بدن ما، مقابله با میکروب‌‌ها و عوامل بیماری زا می باشد. این کار به وسیله شبکه‌ای گسترده به نام سیستم لنفاوی انجام می پذیرد که خود شامل مجموعه ‌‌ای از رگ‌ها، غده‌ها، مغز استخوان، ارگان‌های لنفاوی و مایعی به نام لنف است.

لنفوم، سرطان سیستم لنفاوی است که بخشی از شبکه مبارزه با میکروب بدن است. سیستم لنفاوی شامل غدد لنفاوی، طحال، غده تیموس و مغز استخوان است. لنفوم می تواند بر همه آن نواحی و همچنین سایر ارگان های بدن تاثیر بگذارد. درمان سرطان غدد لنفاوی به عهده فوق تخصص غدد و متابولیسم است. انواع مختلفی لنفوم وجود دارد. زیر گروه های اصلی عبارتند از:

• لنفوم هوچکین(که در گذشته به بیماری هوچکین نیز نامیده می شد)
• لنفوم غیر هوچکین

لنفوم هوچکین و غیرهوچکین، هر کدام بر نوع متفاوتی از لنفوسیت تأثیر می‌گذارند. هر نوع لنفوم با سرعت متفاوتی رشد می‌کند و به‌طور متفاوتی به درمان پاسخ می‌دهد .با وجود اینکه  لنفوم یک سرطان می باشد، ولی تا حد زیادی قابل درمان می باشد و بسیاری از افراد مبتلا به آن به‌طور کامل بهبود می‌ یابند. لنفوم که به عنوان سرطان غدد لنفاوی هم شناخته می شود، نوعی سرطان است که سلول های سیستم ایمنی بدن یا لنفوسیت ها را درگیر می کند. سرطان لنفوم ، گروهی از سرطان است که بر سلول هایی تاثیر می گذارد که در سیستم ایمنی بدن نقش دارند و به طور عمده سلول های دخیل در سیستم لنفاوی بدن را در بر می گیرد.

 لنفوم (لنفوما) نوعی سرطان سیستم لنفاوی است. لنفوم به نوعی از سلول‎های سفید خون به نام لنفوسیت آسیب می‎رساند. این سلول‎ها به مقابله با بیماری‎ها در بدن کمک می‌کنند  و نقشی مهم در حفظ ایمنی بدن  بر عهده دارند.از آنجا که لنفوم در جریان خون حضور دارد، می‌تواند به نقاط مختلف بدن گسترش یابد یا متاستاز دهد. لنفوم در هر سنی امکان بروز دارد اما یکی از شایع‎ترین علل سرطان در کودکان و بزرگسالان جوان در سنین 15 تا 24 سال هست. البته این نوع سرطان در اغلب موارد قابل‌درمان است.

سیستم لنفاوی مجموعه ای از غدد لنفاوی و عروق است که مایع لنفاوی را در بدن حرکت می دهد. مایعات لنفاوی حاوی گلبول های سفید خون هستند که با عفونت مقابله می کنند. گره های لنفاوی به عنوان فیلتر عمل می کنند، باکتری ها و ویروس ها را می گیرند و از بین می برند تا از انتشار عفونت جلوگیری کنند .در حالی که سیستم لنفاوی به طور معمول از بدن شما محافظت می کند، سلول های لنفاوی موسوم به لنفوسیت می توانند سرطانی شوند. نام سرطان هایی که در سیستم لنفاوی رخ می دهد ، لنفوم است . با ما در خیریه رضوی همراه باشید تا به کمک بیماران سرطانی بیاییم تا بتوانند این دوره را پشت سر بگذارند.

 نحوه کار غدد لنفاوی در بدن به چه صورت است؟

 غدد لنفاوی شامل سلول‌های ایمنی و به نوعی منبع این سلول‌ها می باشند. نقش غدد لنفاوی در دستگاه ایمنی به این صورت است که به عنوان فیلتر یا تله ذرات بیگانه عمل کرده و عوامل پاتوژن همچون برخی سلول‌های سرطانی را به دام بیاندازند.تغییرات ظاهری غدد لنفاوی از اهمیت فراوانی در بالین بیمار برخوردار می باشد. چرا که می‌تواند یک تظاهر بسیار مهم از یک بیماری باشد.این گره‌ها معمولا در شرایط التهاب و عفونت متورم می‌شوند و این موضوع در شرایط مختلف مانند مسائل ساده‌ای همچون عفونت گلو، تا مسائل بسیار خطرساز و تهدید کننده حیات ؛همچون سرطان غدد لنفاوی، مثانه، خون یا ایدز ممکن است اتفاق بیفتد.

لنفوم چیست؟

 لنفوم، سرطان لنفوسیت‌هاست. لنفوسیت‌ها نوع خاصی از گلبول‌های سفید خون (WBC) هستند که از یک یا چند غده لنفاوی منشأ می‌گیرند. این سلول‌ها به کمک جریان خون و سیستم لنفاوی، در سراسر بدن در گردش‌اند. سیستم لنفاوی از غدد و عروق لنفاوی تشکیل شده است که با دریافت مایعات از بافت‌ها، آن را به عنوان لنف در سرتاسر بدن حمل می‌کند و به جریان خون برمی‌گرداند. غدد لنفاوی به صورت مجزا و در یک زنجیره، در امتداد عروق لنفاوی در نواحی مختلف بدن مانند گردن، زیربغل، شکم و کشاله ران قرارگرفته‌اند. غدد لنفاوی، اندام‌های  بافت  لنفوئیدی  کوچکی  هستند  که با عبور مایع لنفاوی از آنها، باعث فیلتره شدن آن می‌شوند  و میکروارگانیسم‌ها  و سلول‌های غیرطبیعی را تخریب می‌کنند. این بافت شامل ماکروفاژها، مجموعه‌ای از لنفوسیت‌های  B،  لنفوسیت‌های T و سلول‌های کشنده طبیعی است.

 غدد لنفاوی کجاست؟

 گره های لنفاوی جزء مهمی از سیستم ایمنی بدن هستند که در مبارزه با عفونت ها نقش مهمی دارند. گره های لنفاوی ، ساختارهایی کوچک، نرم، گرد و یا بیضی هستند که در سراسر بدن یافت می شوند و به صورت زنجیره ای و توسط کانال های خونی، با یکدیگر مرتبط هستند. هر گره لنفاوی با یک غشاء متشکل از بافت همبند پوشیده شده است.

لنف، مایعی است که در داخل عروق لنفاوی گردش می کند.گره های لنفاوی در نزدیکی این عروق هستند. گره های لنفاوی دارای انواع خاصی از سلول های ایمنی هستند. این سلول ها عمدتا لنفوسیت ها هستند که پروتئین هایی را تولید می کنند که با ویروس ها و دیگر میکروب ها و ماکروفاژ ها مبارزه کرده و از بدن محافظت می کنند.

 علل سرطان غدد لنفاوی

 هنوز پزشکان علت اصلی بروز بیماری لنفوم را نیافته اند ولی آنچه مسلم می باشد این است که این وضعیت وقتی رخ می دهد که یکی از گلبول های مبارز سفید خون که با نام لنفوسیت تشخیص داده شود ، دچار جهش ژنتیکی شود. در واقع جهش به سلول دستورتکثیر سریع می دهد و در نتیجه باعث می شود بسیاری از لنفوسیت های بیمار به تکثیر خود ادامه دهند..

 این جهش همچنین به سلول ها این امکان را می دهد تا در هنگام مرگ سلول های طبیعی دیگر زنده بمانند. این موجب می شود تعداد زیادی لنفوسیت بیمار و بی اثر در غدد لنفاوی شما تجمع یافته و موجب تورم غدد لنفاوی ، طحال و کبد گردد و شرایط بدنی را مختل کند..

انواع لنفوم

 لوسمی لنفوسیتی مزمن

• لنفوم پوستی سلولB (B-cell)
• لنفوم پوستی سلولT (T-cell)
• لنفوم هوچکین (بیماری هوچکین)
• لنفوم غیر هوچکین
• ماکروگلوبولینمی والدنشتروم

 لنفوم هوچکین

هوچکین یکی از انواع سرطان است که لنفوم نام دارد. لنفوم اصطلاح عمومی سرطان هایی می باشد که در سیستم لنفاوی توسعه می یابند. بیماری هوچکین یک نوع غیر معمول لنفوم است که در آمریکا کمتر از 1% کل انواع سرطان ها را شامل می شود. انواع دیگر سرطان های سیستم لنفاوی، لنفوم های غیر هوچکین نام دارند.سیستم لنفاوی قسمتی از سیستم ایمنی بدن است که به دفاع بدن در برابر بیماری و عفونت کمک می کند. عوامل خطر (ریسک فاکتورها ) محققین از طریق انجام مطالعات سعی دارند به علت بیماری و روش های مؤثر درمانی پی ببرند.

تاکنون، علت یا علل بیماری هوچکین شناخته نشده است و پزشکان نمی توانند توضیح دهند که چرا یک فرد به این بیماری مبتلا میشود ولی دیگری مبتلا نمی شود.البته واضح است که بیماری هوچکین به دنبال صدمه یا ضربه ایجاد نمی شود و مسری و واگیردار نیست. محققین با مطالعه الگوهای سرطان در جامعه ،دریافته اند عوامل خطر معینی در ایجاد بیماری نقش دارند ولی برخلاف انتظار ، ممکن است فردی با داشتن این ریسک فاکتورها مبتلا به بیماری هوچکین نشود در حالی که فرد مبتلا به هوچکین نیز، هیچ کدام از این ریسک فاکتورها را نداشته باشد.

 نشانه‌های بیماری هوچکین شامل این علائم است: تورم بدون درد در یکی از غدد لنفاوی گردن، زیر بغل یا کشاله ران، تب‌های راجعه بدون علت، تعریق شبانه، کاهش وزن بدون دلیل و خارش شدید پوستی. البته وجود هر کدام از این علائم، حتما نشانه وجود بیماری هوچکین نیست.

 علائم سرطان غدد لنفاوی

 سرطان لنفوم ثانویه یا لنفوم هوچکین ، بسته به نوع لنفوم و جای آن، می تواند علائم و نشانه های مختلفی را به وجود آورد. گاهی اوقات ممکن است تا زمانی که غدد لنف بزرگ نشده‌اند، علائمی ایجاد نشود.برخی از علائم و نشانه های رایج سرطان لنفوم عبارتند از:

• غدد لنفاوی بزرگ
• تب
• کاهش وزن ناگهانی
• خستگی شدید
• درد شکمی
• احساس پری معده پس از مصرف مقدار کمی مواد غذایی
• درد قفسه سینه و یا فشار
• تنگی نفس یا سرفه
• عفونت شدید یا مکرر
• به سادگی دچار کبودی یا خونریزی
  لنفوم غیر هوچکین چیست؟

 لنفوم غیرهوچکین زمانی آغاز می‌شود که یک لنفوسیت (معمولاً یک سلول بی) از حالت طبیعی خارج می‌شود. سلول غیرطبیعی برای تکثیر تقسیم می‌شود. سلول‌های جدید نیز دوباره و چندباره تقسیم می‌شوند و سلول‌های غیرطبیعی بیشتری تولید می شود. این سلول‌های غیرطبیعی، در زمان مقرر، نمی‌میرند. همچنین از بدن در برابر عفونت‌ها و سایر بیماری‌ها نیز محافظت نمی‌کنند. افزایش تدریجی این سلول‌های اضافی اغلب موجب تشکیل توده‌ای از بافت می‌شود که غده یا تومور نامیده می شود.

علائم لنفوم غیرهوچکین

 ورم بدون درد غده‌ها و گره‌های لنفی در گردن، زیر بغل و یا کشاله ران

تب بدون علت

عرق زیاد شبانه

خستگی مداوم

کاهش وزن بی‌دلیل

خارش پوست

لکه‌های قرمز روی پوست

هیچگاه منتظر احساس درد نباشید، چون امکان دارد مراحل ابتدایی لنفوم غیر هوچکین بدون درد باشد. تمام این علائم ممکن است به خاطر علل یا بیماری‌های دیگری هم به وجود آیند.چنانچه این علائم را مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید تا در تشخیص علت به شما کمک کند.

عوامل خطر لنفوم غیرهوچکین:

 جنسیت : آقایان نسبت به خانم‌ها بیشتر مستعد ابتلا به لنفوم غیرهوچکین می باشند.

عوامل محیطی : تماس با مواد شیمیایی خاص مانند برخی آفت‌کش‌ها،‌ حلال‌ها و یا کودهای شیمیایی

  سن بالا

ضعیف شدن دستگاه ایمنی بدن : کاهش میزان ایمنی بدن در مواردی مثل ابتلا به ایدز و یا استفاده از داروهای ضعیف‌کننده دستگاه ایمنی

 درمان لنفوم غیرهوچکین:

 درمان به مرحله بیماری، نوع سلول های مبتلا، سن بیمار و وضعیت کلی سلامتی وی بستگی دارد.درمان لنفوم غیر هوچکین توسط تیمی از متخصصین شامل: خون شناس، سرطان شناس و یا متخصص پرتودرمانی انجام می‌شود.معمولاً درمان لنفوم غیر هوچکین شامل: شیمی درمانی، پرتو درمانی و یا ترکیبی از این دو خواهد بود.در برخی بیماران؛، پیوند مغز استخوان،‌ درمان زیست شناختی و یا جراحی نیز ممکن است جزو گزینه های درمانی باشد.اگر لنفوم غیرهوچکین در شما جزو درجات پایین محسوب شود، در این صورت هیچ گونه درمانی صورت نمی‌گیرد، زیرا این نوع، به آهستگی رشد می‌کند و ممکن است به هیچ‌گونه درمانی نیاز نداشته باشد.

 راه های تشخیص بیماری:

 اگر پزشک به لنفوم غیر هوچکین مشکوک شود، از بیمار در مورد سابقه پزشکی وی  سوال می کند و معاینه بالینی کاملی به عمل می آورد.این معاینات شامل: بررسی بزرگ شدن گره های لنفی گردن، زیر بغل و یا کشاله ران ، تعدادی آزمایشات خونی ، تصویر برداری از نواحی داخل بدن بوسیله اشعه ایکس  ، سی تی اسکن (تصویر برداری با جزئیات بیشتر از داخل بدن) و در مواردی ام آر آی تجویز می شود.

  همچنین ممکن است لازم باشد یکی از آزمایش‌های زیر را انجام دهید تا مشخص شود که لنفوم تا چه حد گسترش یافته است:

آزمایش خون:  در این آزمایش، تعداد سلول‌های خاص بدن شما اندازه گیری می شود.

آسپیراسیون مغز استخوان یا بیوپسی: پزشک از یک سوزن برای برداشتن مقداری از مایع یا بافت مغز استخوان شما استفاده می‌ کند تا وجود سلول‌های لنفوم را چک نماید ؛ مغز استخوان، قسمت اسفنجی داخل استخوان می باشد که سلول‌های خون در آن تشکیل می ‌شوند.

تست مولکولی: این روش به ‌دنبال تغییراتی در ژن‌ها، پروتئین‌ها و سایر مواد موجود در سلول‌های سرطانی می ‌گردد تا به پزشک‌ کمک کند که تشخیص دهد بیمار چه نوع لنفومی مبتلا گردیده است.

 چه مواردی ریسک ابتلا به لنفوم را افزایش می‌دهند:

 سن بالای ۶۰ سال

سابقه انجام پیوند عضو

ایدز

بیماری‌های سیستم ایمنی مخصوصا بیماری‌های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید، سندروم شوگرن، لوپوس یا سلیاک

جنسیت، آقایان بیشتر از خانم‌ها مبتلا می‌شوند

سابقه ابتلا به بیماری‌های ویروسی مانند اپشتین‌بار، هپاتیت C، لوسمی

سابقه خانوادگی مثبت نسبت به لنفوم

تماس با مواد شیمیایی مضر مانند بنزین، حشره‌کش‌ها، برخی مواد شیمیایی کارخانه‌ها

سابقه قبلی لنفوم هوچکین یا غیر هوچکین که درمان شده است

داشتن اضافه ‌وزن و چاقی

درمان سرطان غدد لنفاوی:

درمان سرطان در گره های لنفاوی به عوامل مختلفی از جمله اندازه و محل تومور و اینکه آیا سرطان، به سایر نقاط بدن متاستاز (گسترش یافته) است یا خیر وابسته است.ممکن است برای برخی از انواع سرطان متاستاتیک که به گره های لنفاوی گسترش یافته اند، جراحی صورت گیرد.سایر گزینه های درمان سرطان گره های لنفاوی ممکن است شامل شیمی درمانی، پیوند سلول های بنیادی و سایر درمان های معمول سرطانی باشد.در بیمارستان های مجهز، برنامه های درمان شخصی با استفاده از فن آوری های پیشرفته برای هدف قرار دادن سرطان های پیشرفته و پیچیده و همراه با خدمات انکولوژی انتگرال برای بهبود کیفیت زندگی؛ انجام می پذیرد.

 آیا سرطان غدد لنفاوی کشنده است؟

 سرطان غدد لنفاوی در مراحل اولیه تشخیص، قابل درمان می باشد اما به دلیل اینکه این سرطان، سلول های ایمنی بدن را درگیر می کند در صورت عدم درمان به موقع ، امکان دارد به صورت خطرناک و بدخیم شده و پس از تکثیر در بدن، کشنده خواهد بود. تشخیص سرطان غدد لنفاوی با آزمایش خون امکان دارد. آزمایشات رایج برای سرطان لنفوم انجام می شود.هنگامی که آزمایش انجام می شود، پزشک ، در مورد سرطان ، توضیحاتی می دهد و بهترین درمان را برای شما پیشنهاد می کند. پس در مراحل اولیه تشخیص می توان از گسترده شدن آن پیشگیری کرد.

 پزشک، با بررسی وضعیت بدن ، به ویژه مناطقی که در آن گره های لنفاوی وجود دارد، تمام شرایط را بررسی می کند . همچنین در مورد سابقه پزشکی و بیماری و نشانه ها از شما سوالاتی می پرسد.از دیگر آزمایشات تشخیصی سرطان غدد لنفاوی، آزمایش خون می باشد. این نمونه خون ، برای بررسی های لازم، به یک آزمایشگاه پاتولوژی منتقل می شود. این آزمایش ها همچنین در مورد کارکرد سایر اندام ها مانند کبد و کلیه، اطلاعاتی را در اختیار پزشک قرار می‌دهد.

تشخیص لنفوم

 پزشک علائم فرد را پرسیده و ممکن است تست های زیر را برای وی درخواست کند:

بیوپسی ازغدد لنفاوی:

 پزشک یک قسمت و یا همه ی غده ی لنفاوی متورم را خارج کرده و آن را از نظر داشتن سلول های سرطانی در زیر میکروسکوپ بررسی می کند.

 بیوپسی از مغز استخوان:

 پزشک یک نمونه ی کوچک از مغز استخوان فرد را که یک بافت اسفنجی در داخل استخوان است، خارج می کند سپس این نمونه در زیر میکروسکوپ از نظر داشتن سلول های سرطانی بررسی می شود.

 بیوپسی های دیگر:

 پزشک ممکن است نمونه های کوچکی از بافت های غیر طبیعی نقاط دیگر بدن نیز تهیه و در زیر میکروسکوپ بررسی کند.

 سیتی اسکن:

 PET  اسکن یا تصاویر تشخیصی دیگر، این تست ها تصاویری از ارگان های داخل بدن را نشان داده و می توانند هرگونه بافت غیر طبیعی را نشان دهند.

 درمان لنفوم:

ممکن است پزشکان بسته به نوع و شدت لنفوم گزینه های مختلفی را برای درمان این بیماری پیشنهاد دهند ولی باید توجه داشت که برخی از انواع لنفوم به روش های درمانی به خوبی پاسخ می دهند و برخی نیازمند به کارگیری چند باره و یا ترکیبی از آن ها هستند .

 برخی از روش های درمانی شامل:

 شیمی درمانی:

 در این روش دوزهای دارویی بسیار قوی برای نابودی سلول های ایمنی بدون عملکرد تجویز می شود که می توانند سلول های ایمنی مفید را نیز از بین ببرند.

 پرتو درمانی:

 برخی از پرتوها با طول موج های متغییر ممکن است برای از بین بردن این سلول ها استفاده شوند. 

 پیوند مغز استخوان:

 بعد از استفاده از دو روش شیمی درمانی و پرتو درمانی برای جایگزینی سلول های ایمنی مفید از بین رفته، معمولا از پیوند مغز استخوان برای تولید بیشتر این سلول ها به کار گرفته می شود. 

 نکته:

 برخی از انواع شیمی‌درمانی می‌تواند موجب ناباروری شود:

 مردان :  شیمی‌درمانی می‌تواند به سلول‌های اسپرم صدمه بزند. چون این تغییرات ایجاد شده در اسپرم‌ها ممکن است دائمی باشند، عده‌ای از بیماران مرد، پیش از درمان، اسپرم خود را در آزمایشگاه منجمد و ذخیره می‌کنند .

زنان :  شیمی‌درمانی می‌تواند به تخمدان‌ها آسیب بزند. زنانی که می‌خواهند در آینده باردار شوند باید با گروه مراقب خود دربارۀ روش‌های ذخیرۀ تخمک پیش از آغاز درمان مشورت بگیرند.

برخی از داروهای مورد استفاده در درمان لنفوم هوچکین می‌تواند بعدها موجب بیماری‌های قلبی یا سرطان شود. برای به‌دست آوردن اطلاعات مربوط به معاینات پس از پایان درمان به بخش پیگیری سلامت بیمار پس از درمان مراجعه شود.

 مراقبت از خودتان

درمان لنفوم می‌تواند باعث بروز عوارض جانبی شود. برای پیدا کردن روش‌های مناسب برای کاهش علائم‌ تان، با گروه پزشکی‌تان صحبت کنید. همچنین در مورد ورزش و تغییراتی که در رژیم غذایی به شما کمک خواهد کرد تا در طول درمان احساس بهتری داشته باشید، با پزشک ‌تان صحبت کنید . اگر نمی‌دانید که باید چه نوع غذاهایی بخورید، برای کمک گرفتن به یک متخصص تغذیه مراجعه کنید.

 ورزش‌هایی مانند پیاده روی یا شنا کردن می‌توانند خستگی را کاهش دهند و به شما کمک کنند در طول درمان‌هایی مانند شیمی‌درمانی و پرتودرمانی، حال بهتری داشته باشید. همچنین می‌توانید برای تسکین درد، درمان‌های جایگزین مانند مراقبه، بیوفیدبک یا تجسم هدایت‌شده (guided imagery) را نیز تست کنید.

 در آخر لازم به ذکر این موضوع می باشد که با توجه به روند افزایشی بیماری سرطان و هزینه های درمان زیاد  موسسه های حمایتی زیادی تاسیس شده اند که در زمینه کمک به بیماری سرطان و هزینه های درمانی آن فعالیت دارند از این رو شما نیز می توانید با کمک های غیر مستقیم و تهیه استند های تسلیتی و تاج گل که در این مراکز به اجاره می روند  را از این مراکز تهیه نمایید  و در خرید  دارو و درمان  به این بیماران سهیم باشید .

 انواع سرطان خون

 چهار نوع اساسی از سرطان خون وجود دارد که دو مورد اصلی آن به نام میلوئید معرفی می گردند.

 لوسمی میلوئید حاد یا AML. لوسمی حاد میلوژن AML نوعی سرطان خون محسوب می شود . در کودکان و بزرگسالان شایع می باشد نوع لوسمی حاد در بزرگسالان بیشتر دیده می شود.

لوسمی میلوئیدی مزمن یا CML. این نوع سرطان خون معمولا بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می دهد. فرد مبتلا به لوسمی میلوژن مزمن امکان دارد  ماه ها یا سال ها علائم کمی داشته و یا اصلا علائم خاصی نشان ندهد.

 همانطور که این نام ها نشان می دهد، دو نوع سرطان خون “میلوئید” می باشند  که نشان دهنده مغز استخوان می باشد چرا که  مغز استخوان محل تولید گلبول های سفید بدن می باشد .

 اکنون به دو نوع سرطان خون دوم نگاه کنید:

 لوسمی لنفوسیتی حاد یا ALL. لوسمی لنفوسیتی حاد (ALL)شایع ترین نوع سرطان خون در کودکان به شمار می رود که در بزرگ سالان نیز ممکن است دیده شود .

لوسمی لنفوسیتی مزمن یا CLL. لوسمی لنفوسیتی مزمن CLL، رایج ترین لوسمی مزمن بزرگسالان محسوب می شود  و ممکن است فرد سال ها بدون نیاز به درمان، بیمار احساس خوبی داشته باشد.

 این دو نوع دوم سرطان خون از  لنفوسیت ها ناشی می شود. تکثیر یا رشد  گلبول های سفید خون و پیش سازهای آن ها در مغز استخوان  بخشی از تعریف سرطان خون می باشد  که بیشتر این وضعیت بری تشخیص سرطان خون کاربرد دارد .

 غدد لنفاوی شامل سلول‌های ایمنی و به نوعی منبع این سلول‌ها می باشند. نقش غدد لنفاوی در دستگاه ایمنی به این صورت است که به عنوان فیلتر یا تله ذرات بیگانه عمل کرده و عوامل پاتوژن همچون برخی سلول‌های سرطانی را به دام بیاندازند.تغییرات ظاهری غدد لنفاوی از اهمیت فراوانی در بالین بیمار برخوردار می باشد. چرا که می‌تواند یک تظاهر بسیار مهم از یک بیماری باشد.این گره‌ها معمولا در شرایط التهاب و عفونت متورم می‌شوند و این موضوع در شرایط مختلف مانند مسائل ساده‌ای همچون عفونت گلو، تا مسائل بسیار خطرساز و تهدید کننده حیات ؛همچون سرطان غدد لنفاوی، مثانه، خون یا ایدز ممکن است اتفاق بیفتد.

در آخر لازم به ذکر این موضوع می باشد که

 همانطور که می دانید بیماری هوچکین یک نوع از سرطان خون و سیستم ایمنی موسوم به سرطان لنفوم محسوب می شود  که ممکن است هرکدام از اجزای سیستم لنفاوی بدن از جمله غده‌های لنفاوی، مغز استخوان و یا طحال را درگیر سازد. با اینکه این بیماری خطرناک می باشد  و ممکن است منجر به مرگ فرد مبتلا به آن شود ولی شانس درمان آن نیز بسیار بالا است. پرتو درمانی و شیمی ‌درمانی متداول‌ ترین روش درمان سرطان هوچکین محسوب می شوند  که به وسیله آن‌ها بین 80 تا 90 درصد مبتلایان، تا 5 سال پس از تشخیص بیماری به زندگی خود ادامه خواهند داد.